 |
| တာေလာႀကီး ျပည္သူ႔စစ္ |
ေခတ္မွီဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္
ဆီသို႔ ဦးတည္ ခ်ီတက္ေနေသာ အခ်ိန္အခါတြင္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ျမစ္ႀကီးနား
ၿမိဳ႕နယ္၊ တာေလာႀကီးေဒသ ဒုကၡသည္မ်ား၏ ခံစားခ်က္ ေသာကမ်ား အနာဂါတ္ေပ်ာက္ဆံုး၍ ေသေဘး၊ စစ္ေဘး၊ ငတ္ေဘးမ်ိဳးစံု ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕
ရမႈ။ အကူအညီမဲ့မႈမ်ားကုိ ေအာက္ပါအျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖင့္ သိရိွခံစား နားလည္ႏိုင္ေစရန္ ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။
အေတြးအေခၚအယူအဆ ခံယူခ်က္ကြဲျပားျခားနားကာ တုိက္ပြဲမ်ား ရင္ဆိုင္
ေနသည့္ KIAအဖြဲ႔ႏွင့္ ေဒသလမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး လံုျခံဳမႈ ေဆာင္ရြက္ေန
ၾကေသာ တပ္မေတာ္တို႔အၾကား ျဖစ္ပြားေနေသာ တုိက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ကခ်င္
ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံရွမ္းဒုကၡသည္မ်ားဟု အုပ္စုႏွစ္စု ကြဲထြက္၍ အနာဂါတ္ေပ်ာက္ဆံုးမႈမ်ားျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေနၾကရပါသည္။
ကခ်င္လူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ေကအိုင္ေအစစ္သား မလုပ္လိုေသာ္လည္း
၄င္းတို႔၏ အမ်ိဳးသားေရး၊ ျပည္နယ္သီးသန္႔ ရရိွေရး၊ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ရရိွ
ေရး၊ အတင္းအဓမၼေခၚေဆာင္ေရး၍ လက္နက္ဆြဲကိုင္တုိက္ခို္က္ေစခဲ့ရာ ႏွစ္
ပရိေစၦဒ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။
အမ်ိဳးသားေယာက္်ားမ်ားက စား၀တ္ေနေရး လယ္ယာမလုပ္ၾကရပဲKIA စစ္သားမ်ား ျဖစ္သြားၾကရသည္။ က်န္-ဇနီး သားသမီးမ်ားမွာ စား၀တ္ေနေရး
အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ကာ ဒုကၡမ်ားသည္စခန္းမ်ားဆီ
သို႔ ခိုလံုေနၾကရပါသည္။ လူမႈကူညီေရး အဖြဲ႔မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား၊ ဘာသာေရး အသင္းအဖြဲ႕မ်ားမွ ညွာတာေထာက္ထားၿပီး ကူညီေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
တာေလာႀကီးေဒသရိွ ေဒသခံ ရွမ္းလူငယ္/လူရြယ္မ်ားသည္ မိမိေဒသ၊
အိုးအိမ္ကုိ မစြန္႔လြတ္ႏိုင္ဘဲ သမိုင္းေပးတာ၀န္အရ မိမိတို႔၏ ေဒသရပ္ရြာႏွင့္
အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာ ဖ်က္ဆီးသူဟူသမွ်ကုိ တရားေသာစစ္ျဖင့္ ကာကြယ္
ရန္ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ယံုယံုၾကည္ၾကည္အပ္ႏွံေသာ လက္နက္မ်ားကုိ ကုိင္စြဲၿပီး တပ္မေတာ္သားမ်ားႏွင့္ လက္္တြဲကာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရြက္ၾကရပါသည္။
ျပည္သူ႔စစ္ တာ၀န္ထမ္းတို႔၏ ဇနီးသားသမီးတို႔သည္ စား၀တ္ေနေရး ဆင္းရဲ
ဒုကၡအခက္အခဲမ်ားႏွင့္ မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႕ေနၾကရပါသည္။ မိမိတို႔၏ ရပ္ရြာ
ကုိ စြန္႔ခြာ၍ ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားသုိ႕လည္း မသြားေရာက္ႏိုင္ မိမိတို႔ လုပ္ကိုင္
စားေသာက္ေနေသာ လယ္ယာပတ္၀န္းက်င္ ရြာမ်ားတြင္လည္း ေကအိုင္ေအ
ဘက္မွ မိုင္းမ်ားေထာင္ထားသည့္အတြက္ သြားးေရာက္လုပ္ကိုင္ျခင္းမျပဳႏိုင္၊
အႏၱရာယ္ကင္းရာ ရြာနီး၀န္က်င္ မိုးေျပာင္းသီးႏွံမ်ား စိုက္ပ်ိဳးခဲ့ေသာ္လည္း
ဧရာ၀တီျမစ္ေရ ႏွစ္ျမဳပ္ခဲ့သျဖင့္ ေျပာင္းဖူးမ်ိဳးေစ့ဖိုးႏွင့္ ထြန္ယက္စုိက္ပ်ိဳးစရိတ္ အေၾကြးမ်ားသာ တင္က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။
အဆိုပါဒုကၡမ်ားေၾကာင့္ ေက်းရြာ၏ လံုျခံဳေရးကုိ အသက္ေပး၍ ကာကြယ္
ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ေက်းဇူးရွင္မ်ားဟူေသာ အသိျဖင့္ ရြာသူ/ရြာသားမ်ားက
ျပည္သူ႔စစ္ ဇန္ီးသားသမီးမ်ား စား၀တ္ေနေရးကုိ ကူညီေထာက္ပံ့ေပးၾကပါ
သည္။ ေက်းရြာမွလညး္ လစဥ္ တစ္လလွ်င္ တစ္ေယာက္က်ပ္(၁)ေသာင္း
ႏႈန္းျဖင့္ ကူညီပံ့ပိုးမႈမွာလညး္ တကယ္တမ္း မိသားစုအတြက္ လံုေလာက္မႈ
မရိွပါ။ ထို႔အျပင္ ေက်းရြာမွ ပံ့ပုိးမႈ ဆိုသည္မွာလည္း ေရရွည္လစဥ္ ပံ့ပိုးမႈမ်ား
သည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ၿငိဳျငင္မႈမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။ ျပည္သူ႔စစ္သည္
ေက်းရြာအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိး မျဖစ္ေစလိုပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရမခ်င္း
ေက်းရြာ၏ ေရရွည္လံုၿခံဳမႈမွာ ျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔မ်ား၏ ေရရွည္တည္တံ့ ရပ္တည္ ႏိုင္ေရးအေပၚတြင္ မူတည္ေနပါသည္။
အကူအညီမဲ့ေနခ်ိန္တြင္ အလိုအပ္ဆံုးအရာမွာ အကူအညီပင္ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေမတၱာတရားျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ လြဲ၍ မည္
သည့္အဖြဲ႔အစည္းမွ အကူအညီမရႏိုင္သျဖင့္ လူမႈကူညီေရးအဖြဲ႔မ်ားမွ အနည္း
မွ်ေသာ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအရ ကူညီမႈေငြေၾကးအားျဖင့္ ကူညီမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါက ေမွ်ာင့္လင့္လ်က္ ရိွေနပါေၾကာင္း ေလး
စားစြာျဖင့္ ရင္ဖြင့္အသိေပး တင္ျပအပ္ပါသည္။
ေထာင္မြန္း
တာေလာႀကီး
No comments:
Post a Comment